Mój "Zielony ogród"

 Wbrew temu co za oknem, zazieleniło się w "Moim zielonym ogrodzie" ;) 

Prosty patchwork. Kwadraty z wąską, czarną pliską, ułożone i zszyte po skosie, w romby. Naprzemiennie kwadraty zieleni z kwiatami.

Szyło się dość szybko. Potem dłuższy czas top odpoczywał ;) Szukałam czegoś na plecki. Znalazłam, ale jednak kawałeczka mi zabrakło! Pokombinowałam trochę i... dałam w plecki wstawkę z resztek.

Jeszcze pikowanie... takietaaammm... ;) 

Lamówka i gotowe :) 

To duży patchwork. Narzuta o wymiarach około 220/170cm! Jest lekka, miękka i puszysta. Jako wypełnienie użyłam dość grubą ocieplinę poliestrową. 

Chociaż nie przeszkadzają mi zmiany pór w roku i lubię nawet zimę, to taką wiosnę warto uszyć właśnie teraz! Teraz, gdy dzień krótki, często szary, bury i ponury... warto uszyć coś kolorowego, coś ciepłego. Lepszy nastrój gwarantowany :)

I właśnie w dobrym nastroju pozdrawiam Czytelników mojego bloga :)  

Jeszcze o moich pierwszych pracach gobelinowych. Wykończenie.

 Wracam do moich pierwszych utkanych prac. 

Przy szyciu patchworków nauczyłam się, że ważne jest wykończenie. "Plecki" patchworku też powinny być starannie wykończone. Pikowanie na górnej stronie i od spodu,  ma wyglądać ładnie i wszystkie nitki muszą być zakończone i schowane lub przycięte krótko jeśli są dobrze zabezpieczone.

No i jak się ma tkanie gobelinu do estetycznego wykończenia? Otóż, okazuje się, że raczej bez podszycia tkaniną maskującego "plecki" nie uzyskam idealnego zasłonięcia końcówek włóczek :( Znowu poszukałam w sieci odpowiedzi na moje wątpliwości. Popytałam tu i tam...  

No i te moje pierwsze, intuicyjne próby tkania same pokazały co zrobiłam nie tak. Te moje podkładki "Łowicz", myślałam, by były dwustronne. No i...? Jedna jeszcze się nadaje, druga...? Hmmm... za dużo tych węzełków, supełków, krótko przyciętych nitek, których już nie dam rady przeciągnąć i pochować :( No... ale ta pierwsza, jest już OK! :) Nawet lepiej wygląda tu lewa strona! ;) Kolejny problem z zakończeniem początku i końca. Tu kompletnie zabrakło zarobienia i dłuższych nitek osnowy, by powstały frędzle :( Ale zakończyłam starannie przyszywając ręcznie bawełnianą tasiemkę i podszyłam po lewej stronie :) 

Teraz jestem zadowolona :)

Proszę, obejrzyjcie fotki, jak lewa i prawa strona moich "gobelinków" ;), wygląda po wykończeniu. 

Mój pierwszy gobelin :)

 Tak...! Jak w tytule: mój pierwszy gobelin! Nooo... może trochę przesadziłam, bo raczej bardziej pasujące było by, "mój pierwszy gobelinek" ;)  Ta praca bowiem jest mała, ma wymiar 21/8cm. 

Mój gobelinek w całej okazałości!

Wciągnęło mnie tkanie na całego! Chwilowo nie dało się tego zatrzymać. Nadal jednak zdaję sobie sprawę z niedoskonałości. Ale cóż... nie popełnia błędów, kto nic nie robi. Uczę się. Tak więc zaglądam do skarbnicy wiedzy, do internetu. Przeglądam książki, czasopisma, co wpadają mi rękę, czy są dostarczane przez zaprzyjaźnione osoby kibicujące mi w poczynaniach. No i oczywiście pytam. Pytam osoby, które tkają gobeliny. Czego nie wiem, próbuję sama... intuicyjnie. Może nie jest więc wszystko zgodnie ze sztuką, ale... jest tak jak czuję i jak mi się podoba. Właśnie tak odpowiedziała mi koleżanka, kiedy zadałam jej, być możne naiwne pytanie: "Jola, wcale się nie przejmuj czy dobrze czy źle, rób co Ci serce podpowiada".

No to robię :)

Jeszcze drobne kosmetyczne wykończenia i powieszę sobie w ramce :) 

Tytuł...? "Kwiaty o zachodzie słońca (witrażyk)"

Dla mnie jednak będzie to "Mój pierwszy gobelin"! :)

Pozdrawiam... :)

A może by coś utkać?

Pierwsze próby :)  

Od dawna myślałam o tkaniu na ramie, krośnie... Czas spróbować. Mało wiem w temacie :(,  ale podoba mi się ta sztuka.  Szukam więc tu i tam, pytam, przeglądam książki, zaglądam na blogi, oglądam filmiki... Ach, ile tam wiedzy!

Na jednym ze spotkań szczecińskiej grupy włóczkomaniaczek, Czarna Owca, trafiła się okazja spróbować tkania na ramce :) No i... zaczęłam! :) 

 Na spotkaniu osnułam rankę i utkałam tylko ten czarny pasek na dole. Zaczęłam tkanie bez pomysłu. Ot tak sobie, by spróbować jak to się przeplata włóczkę pomiędzy nitkami osnowy... góra, dół, góra, dół... Udało mi się pożyczyć ramkę do domu. Skończę, co zaczęłam. I wymyśliłam, by utkać pasiak, "Łowicz"! W domu mam tkaninę bawełnianą i posłużyła mi ona za wzór :) To mała ramka, mały pasiaczek, 20/35cm. Będzie mi służył jako podkładka pod kubek z kawą czy herbatą. Położę w moim kąciku pod lampą, tam gdzie w długie jesienne wieczory, robię na drutach skarpetki, rękawiczki, szaliki :) 

Bardzo mi się podoba tkanie. Myślę już o czymś poważniejszym, większym i pełnym nowych wyzwań. Zdaję sobie sprawę, że to co zrobiłam, to... "pikuś" ;) Wiem, że i w tym "pikusiu" jest sporo błędów, niepoprawnych wiązań, nieprofesjonalne zakończenie... Wiem, wiem... czeka mnie sporo nauki, pracy, prucia (a jakże!) Tu też "bez prucia się nie liczy"! Ale idę w to! Bardzo mnie zainteresowało i wciąga! 

Pozdrawiam, drodzy obserwatorzy :) 

 

Lato... lato wszędzie...

Tak właściwie to nie mam co pisać dużo. Gorące lato... 

...szyję czasem jakieś drobiazgi. Ooo... zakładki do książek, to się fajnie szyje... w dwa trzy dni, z doskoku przy maszynie. Tematy też letnie, a jakże... przecież w Szczecinie był zlot żaglowców z całego świata! To osobny temat do szycia i pokazania miasta. W sieci pełno relacji na ten temat, pięknych zdjęć... zajrzyjcie "tu i tam"...kto nie był niech żałuje i obejrzy relacje wspaniałych fotografów. Moje zdjęcia nie są tak efektowne :( Ale zakładki w tym klimacie... hmmm...uszyłam :)

Tak... lato trwa... gorące lato pełne wszystkiego czym lato jest. 

Kwiaty, letnie kwiaty. To one dekorują latem balkony, ogrody, skwery w mieście, łąki... Wszędzie pełno kolorów! Moja róża w ogrodzie, w tej chwili zaczyna kwitnąc po raz drugi. 

Jedną z nich uszyłam w formie witrażyka. Nie jest to duża praca, wymiar 21/26cm.

A! I jeszcze zakładka z różami! Ciekawostka, bo jest uszyta z resztek nici. 

Pozdrawiam :) Dziękuję za Wasze odwiedziny i komentarze :) 

Szczecin, Wały Chrobrego.

 Widok szczecińskich Wałów Chrobrego. 

To jedno z częściej odwiedzanych miejsc w moim mieście. Tam znajdują się okazałe budynki Urzędu Wojewódzkiego, Teatru Współczesnego i Muzeum Narodowego oraz Politechniki Morskiej. Wokół piękne widoki. Odra, cumujące przy nabrzeżu statki, dźwigi portowe, wyspa Grodzka z plażą, Łasztownia z "Dźwigozaurami" i wysokim na 55m "diabelskim młynem", z którego można podziwiać panoramę Szczecina i okolic! Ech... naprawdę miejsce godne spaceru o każdej porze roku. 

Uszyłam widok na Wały Chrobrego z przycumowanym do nabrzeża statkiem badawczo-szkolnym Politechniki Morskiej, Nawigator. To prezent, pamiątka dla Młodej Pary, z okazji ślubu. 

Obraz ma wymiar około 32/45cm. Z tyłu jest wszyty "portret" Państwa Młodych.

Pomyślności i samych słonecznych i dobrych dni!

 

                                                                                             

                                         

 

                            

                             

Trzy zakładki

Uszyłam trzy zakładki.

 Temat zakładek, które ostatnio uszyłam, wybrała osoba zamawiająca. I tak miały być: "Rybki", "Coś z wodą" i "Jesień w lesie". Nigdy nie szyję takich samych zakładek. Temat niby się powtarza, ale... zawsze u mnie jest uszyte inaczej.

Moje zakładki powstają z... chaosu ;)  

 

Ooo...proszę, i gotowe :) 

Plecki moich zakładek nie budzą chyba wątpliwości, która jest która :)

Pogoda już prawie letnia. Ciepło, słonecznie... więc w międzyczasie ;), chwile odpoczynku, spędzam na... ławeczce. 

Tu właśnie relaksuje się, ale nie próżnuję! :) Robię skarpetki, takie tam... "zwyklaczki". Najprostsze z prostych.

To na dzisiaj tyle. Dziękuję, że zaglądacie tu i miło mi, kiedy zostawiacie komentarze. 

Pozdrawiam :)

W kapeluszu

 Okazuje się, że wyciągam różności z lamusa i... kontynuuję pomysły sprzed lat ;) 

Cztery lata temu, prawie w tej samej porze roku uszyłam "Damę w kapeluszu". Zajrzyjcie proszę pod ten link Dama w kapeluszu Poczytajcie znowu historie sprzed lat! Ta historia ma dalszy ciąg.

 Uszyłam kolejne panie w kapeluszu. Witraże. Prace mają wymiary 32/42cm. Czarne kontury to lamówki szerokości 6 i 3mm! 

Inspiracją są ilustracje z internetu. 

Groszki i róże

Nad morzem

Dziękuję za komentarze pod wcześniejszym wpisem i pozdrawiam :) 

 

"Szczecińskie zakładki". Światowy Dzień Książki i Praw Autorskich.

 Wczoraj był ten Dzień. 

Z małym opóźnieniem wspominam o tym. To święto ma promować czytelnictwo i przypomina też o ochronie praw autorskich. 

Czytam, dużo czytam. Dbam o książki własne i te wypożyczone. Oczywiście używam zakładek, by zaznaczyć, gdzie czytam. Niedopuszczalne dla mnie jest zaginanie kartek, zaznaczanie i zakreślanie czegoś w książce.

Zakładki... Na ostatnią wystawę moich prac, przygotowałam serię "szczecińskich zakładek" dla miłośników czytania. Chyba lepiej czyta się książkę z taką zakładką, prawda? 

A Wy, czytelnicy mojego bloga, wystarcza Wam jakiś stary paragon lub skasowany bilet, czy używacie zakładki? 

Szczecińska tramwajowa linia turystyczna "0"

Dźwigozaury

Szczecińska Filharmonia

Mostek Japoński w Parku Kasprowicza

Różanka. Gęsi szykujące się do lotu.

Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny :) 

"Rybki". Moja praca i historia jej powstania.

 Nie tak dawno skończyłam szyć "Rybki".  Skończyłam. 

Moje "Rybki" mają jednak długą historię, ojjj... bardzo długą! 

Około 20 lat (!!!), tak... tak... około 20 lat temu byłam w Wilnie. Tam w antykwariacie kupiłam czasopismo Lena Specjal -Patchwork. W tamtym czasie u nas, raczej rzadkość w kioskach czy EMPiKu. Tam właśnie był wzór tego patchworku. "Szum morza", taki jest tytuł oryginału. Ja nadałam swojej pracy tytuł "Rybki", bo skupiłam się na poszukiwaniu tkanin bawełnianych z wzorem rybek. Niestety... dopiero po długich poszukiwaniach udało mi się kupić gładką bawełnę koloru niebieskiego, żółtego oraz... rybki! No... nie był to szczyt marzeń. Na granatowym tle ciut... kolorowe rybki. Zabrałam się wtedy do szycia. Przygotowałam szablony ze wzoru z gazetki, wycięłam część... ...przerwa... za jakiś czas znowu wróciłam do tego... znowu była przerwa. I tak było kilka razy.  Jakoś zniechęciłam się... :( Poskładałam wszystko co miałam przygotowane i razem z czasopismem zapakowałam do kartonu. W międzyczasie już miałam w tym kartonie kilka innych gazetek o patchworku. I tak mijały lata... 

No i... jesteśmy już w czasie teraźniejszym :) Bajecznie kolorowe tkaniny patchworkowe  są już dostępne.  Zobaczyłam kolorowe rybki! Rybki...! Dokupiłam kilka wzorów i wyciągnęłam z kartonu zaczęty ileś lat temu patchwork. Postanowiłam wykorzystać co już miałam. Nie chciałam wyrzucać i zaczynać od nowa. Docięłam kilka elementów brakujących, i... mogę powiedzieć jak Ania z Zielonego Wzgórza: "wpadłam w otchłań rozpaczy":(  Wycinając elementy nie uwzględniłam dodatków na szwy! 

Nie poddałam się jednak. Postanowiłam, że skończę te "Rybki" :) 

Jak wybrnęłam? Nie zszywałam elementów tak jak powinno się je szyć według wzoru. Ułożyłam "na styk" na cienkiej ocieplinie z klejem. Przyprasowałam i wykończyłam jak witraż. W miejscach styku przeszyłam wąską lamówkę. Brzegi też obszyłam lamówką. I gotowe :) 

Pięknej wiosny życzę :) 

Pozdrawiam :) 

Wielkanoc 2024

 Wszystkim czytelnikom mojego bloga życzę zdrowych, pogodnych i dobrych Świąt Wielkanocnych :) 

Doczekałyśmy się wystawy! Hurrraaa... :)

 Tak, wystawa, którą zapowiadałam wcześniej, już stała się rzeczywistością :) Dzień był ciepły i słoneczny. Pogoda więc nam sprzyjała. Takie miejsce mijałam w drodze, na otwarcie wystawy. 

Wernisaż odbył się 8 marca, w piątek. Było wspaniale :) Mnóstwo gości przyszło. Nasze rodziny, przyjaciele, koleżanki, koledzy, znajomi i inne osoby, których chyba nawet nie znałyśmy. To było bardzo miłe. Zupełnie nie spodziewałyśmy się takiej frekwencji! W imieniu Agnieszki i Beaty, a także swoim, bardzo dziękujemy za Waszą obecność :) Otrzymałyśmy mnóstwo kwiatów, słodkości i drobnych upominków. Dziękujemy :) 

 

Do zaprezentowania prac dostałyśmy dwie sale, w Inkubatorze Sektorów Kreatywnych w Szczecinie. Okazało się, że jak dla nas to mało! ;) Hahaahaaa... :) Pokazałyśmy więc, każda z nas po trochu. 

I tak Beata Budzeń - wielkie formaty! Duże narzuty na łóżka. Duże, naprawdę duże, ponad 200cm/200cm. Duże, piękne, kolorowe i doskonale wypikowane. Poza tym, na wernisażu, Beata zaprezentował swoje rewelacyjnie uszyte torby, równie piękne jeśli chodzi o dobór tkanin, a także precyzyjnie, starannie wykończone. 

Agnieszka Kaczmarska - klasyka patchworku. Heksagony, bloczki, koła, rozety, witraże i kolory, kolory, kolory! 

No i ja... głównie mini art quilty, kolaże: pocztówki, widokówki, zakładki do książek, kwiaty, dużo Szczecina! Szczecin, to moje miasto :) W większości moje prace są wykonane z resztek. Ze ścinków. Recykling w 100% ! 

Część naszych prac znacie z wystaw, konkursów, z FB, z bloga. Część jednak, jest zupełnie nowa, uszyta specjalnie na wystawę. 

Po krótkim powitaniu, wprowadzeniu też w temat patchworku, wystawa została udostępniona do obejrzenia. Były pytania do autorek prac, zachwyty, rozmowy... rozmowy bez końca...

W tej chwili relacji z wernisażu nie mamy jeszcze. Tymczasem pokażę więc, to co jest dostępne na FB. U Agnieszki Kaczmarskiej filmik z naszymi pracami z pierwszej sali:  https://www.facebook.com/agnieszka.kaczmarska.735/videos/939372841136152 

Poniżej, zdjęcia kilku moich prac :) Autorką zdjęć jest Maja Felińska. Maju, bardzo dziękuję za piękne fotki :) 

Zapraszam w imieniu swoim, Agnieszki i Beaty do odwiedzania naszej wystawy :)

Wystawa jest czynna do końca marca. 

Pozdrawiam serdecznie :)